Τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν από το πρωί* ακόμα, όταν πήγα να ψηφίσω και κατάφερα να πετάξω στα σκουπίδια μαζί με τα ψηφοδέλτια και τον σφραγισμένο φάκελο… έψαξα λίγο, δεν τον βρήκα, ζήτησα δεύτερο. Αργότερα βέβαια, στο σπίτι έφαγα μια υπέροχη homemade πίτσα που σίγουρα ισορρόπησε λίγο το karma. Όμως η πίτσα όντας υπέροχη με υποδούλωσε˙ έφαγα περισσότερο από όσο έπρεπε και νιώθω ακόμα την αγάπη της στο στομάχι μου… βαριά. Τώρα, 12 παρά 10 το βράδυ, η ginger κάνει βόλτες γύρω από τα πόδια μου ενώ ακούω τον Χωμενίδη να σχολιάζει πολιτικά.
Η αριστερά συνολικά ανέβηκε και αυτό είναι θετικό σε κάθε περίπτωση. Από την άλλη και η φωνή των ανθρώπων που εμπνέονται από φαντάσματα θα ακούγετε πλέον στη βουλή πιο καθαρά από ποτέ… και αυτό δεν είναι εξέλιξη.
Σίγουρα υπάρχει μια φτώχια στις πολιτικές ιδεολογίες. Ναι, να έχεις μια καλά διατυπωμένη και ρεαλιστική οικονομική πολιτική αλλά πρέπει να είναι ο αποκλειστικός στόχος; Ναι, θα πρέπει να είναι ρεαλιστική αλλά πρέπει να είναι παραδομένη σε στόχους αποκλειστικά καπιταλιστικούς; Η αριστερά συνεχίζει να είναι πιστή στον χαρακτήρα της… μπορεί να διαφωνεί μόνο και μόνο για να διαφωνεί, παρά να δεχτεί να συνασπιστεί και να κοιτάξει ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Αυτό φάνηκε και στις σημερινές εκλογές, φαίνεται και στην επικρατούσα κατάσταση στην Ευρώπη.
Έχω την αίσθηση ότι ο περισσότερος κόσμος έχει πιστέψει ότι ο μόνος δρόμος για μια προσωπική ευημερία είναι η αύξηση των ρυθμών της οικονομίας, ή τέλος πάντων δεν συνδέουν την ψήφο τους με τα δεδομένα που δείχνουν μια απίστευτη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας στους λίγους.
Δεν θα τα βάψω μαύρα. Άντεξα να τους βλέπω 3μιση χρόνια, ακόμα και την ώρα που τρώω βλέποντας ειδήσεις… αλλά σε προσωπικό επίπεδο με ανησυχεί να ξέρω ότι τουλάχιστον με έναν στους δυο εκεί έξω διαφωνώ σε βασικές έννοιες κοσμοθεωρίας, αντικειμενικών ατομικών στόχων, και ατομικής ευθύνης.
*(σε κάποιες χώρες πρωί είναι από τις 2:30 έως τις 5:00)
No comments:
Post a Comment